Musk keton

Een kunstmatige muskketon werd in 1888 door Albert Baur verkregen door tolueen te condenseren met isobutylbromide in aanwezigheid van aluminiumchloride en het nitreren van het product. Er werd per ongeluk ontdekt als gevolg van de pogingen van Baur in het produceren van een effectievere vorm van trinitrotolueen (TNT). Het lijkt erop dat de geur de PVC-hars afhangt van de symmetrie van de drie nitro-groepen.

Musk keton goede geuren zijn lipofiele verbindingen en hebben de neiging om te storten en blijven bestaan ​​in vetweefsels. Nitromusks en polycyclische musks - die 100 jaar worden gebruikt - hebben een lage biologische afbreekbaarheid en accumuleren in het milieu. Chemicaliën ethyleen-vinylacetaat zoals musk keton en diethylftalaat , die worden gevonden in parfumformules, kunnen leiden tot allergische reacties, hormoonverstoring en het is gesuggereerd dat blootstelling aan parfums en / of synthetische geuren kan worden gekoppeld aan de ontwikkeling van het autisme spectrumstoornis .

Een klasse van kunstmatige musk keton poeder bestaande uit een enkele ring samengesteld uit meer dan 6 koolstofatomen (vaak 10-15). Van alle kunstmatige musk keton gebruikt, deze meest lijken op Musk Ketone het goede geurenbedrijf de primaire goriferachtige verbinding van Tonkin Musk in zijn "grote geringde" structuur.